Opnieuw mochten we elkaar buiten ontmoeten bij het kampvuur. Het was een intense diepgaande avond van delen in kwetsbaarheid…gemeenschappelijk lijden … Voelbaar tot op fysiek vlak, ook nu nog. Ook het uiten van onmacht met de kunst niet in strijd te willen gaan. Bewust dat het een en-en verhaal is. Een nog boeiende weg voor onze voeten! Trouw aan onszelf, luisterend met een open houding naar elkaar en bijleren, ev. bijsturen…Tot een volgende ontmoeting!
